پووووووووف
نمیدونم چی میخوام
نمیدونم چیکار کنم...
نمیدونم...!!!
دلم میخواد برم...
اصن من هر وقت میرم کلاس جوادی(زبان) هوایی میشم
یه جوری میشم...
خونسرد بیخیال...
دوس دارم برم
حالا کجا؟؟؟
فقط برم....
احساس میکنم دارم اینجا عمرم و تلف میکنم...
جدیدا وقتی به فکر رفتن می افتم به خودم میگم
خوب به فرض که همه چی آماده ی رفتن شد ...
تو که هنوز دانشجویی
هنوز چیز خاصی از روانشناسی دستگیرت نشده...
هنوز مدرکی نداری
مدرک زبانم که نداری
باید بری امتحان بدی و...
پس کجا؟؟؟
کلی کار اینور داری
خوب اگه یه عالمه پول داشتم درسته ...
قضیه فرق میکرد
میرفتی اونور بهترین دانشگاه
میرفتی همون ور زبان و کامل یاد میگرفتی با همه ریزه کاریاش
ولی حالا که نیس...
بعضی وقتا فک میکنم کاش از راز واسه خودمم استفاده میکردم
داره واسه امید جواب میده انگار
خودم چی پس؟؟؟
منم میخوام
کاش میشد منم برم سر کار
وقتی ساری دارم زندگی میکنم یعنی میتونم از پس یه کمش که بر بیام
اینم خودش یه گامه بزرگه و یه مزیت به نظر من
هی انقد پولات و دور نریز...
یاد بگیر باید جمع کنی ...
تو نه بابات میلیاردره نه بابابزرگت ...
خیلی بتونه بهت کمک کنه طرفای میلیون میشه نه میلیارد
پس یادبگیر فعلا جمع کنی
مهم نیس که زیاد بشه یا باشه
مهم اینه که یاد بگیری بلدی از پسش بر بیای...
همینطور که الان میدونی قبلا تونستی و واست وحشتناک نیس...
مسوولیت پذیر باش ...
فقط میخوام به خودت نشون بدی که بلــــــــــــــــــــــــــــــه میتونیییییی
حداقل در همین حد...
راستی هر چقد هم چرت باشه یا سخت باید بخونی
تو انگار فقط عنوان ها رو دوس داری ...
انگار واسه کلاس گذاشتن و ارضای روحی کتاب میخری
دارم بهت شک میکنم
خوب اگه اینطور نیس میتونی شک منو برطرف کنی
هوم؟؟؟
میتونی شروع کنی
آخه اوضات داره خیط میشه ...احساس میکنم اشتباه کردی رفتی این رشته ...
اگه اشتباه میکنم نشونم بده که اشتباه ِ
یالا یه تکونی بخور...
زندگیت و لحظه هات و دریاب ...
در لحظه شاد باش و به آینده امیدوار...
میدونم که میتونی ...
فعلا پرنسس جان...!!!